Kostiumy w filmie: Ja, Robot

Uwielbiam oglądać futurystyczne filmy ponieważ w większości z nich styl głównych bohaterów jest kreowany na minimalistyczny, surowy i pozbawiony kolorów. Tak jest też ze stylem Dr Susan Calvin w filmie "Ja, Robot". Nie przepadam za Bridget Moynahan i będę uparcie twierdzić, że w każdej roli wypada jak gdyby była zmęczona, niemniej jednak kostiumograf wykreował bardzo niezobowiązujący i spójny look postaci.

Dulux i tańczące ściany

Dulux we współpracy z artystą Mattem W Moore stworzył serię kolorowych malowideł ściennych. Film jaki powstał podczas realizacji projektu The Walls are Dancing można zobaczyć poniżej.

Do nakręcenia filmu wykorzystano 700,000 zdjęć, 70 kolorów, 300 litrów farby.

Czerń na ślub i na co dzień

Bardzo podobają mi się czarne wstawki w sukniach ślubnych. Zwłaszcza czarne kokardy wiązane w talii. Popularyzatorką tego trendu jest Vera Wang.Natomiast mniej oficjalne, ale przestawienie czerni i bieli uwielbiam na czarnych sukienkach z białym kołnierzykiem.

Cate Blanchett

Nie często zdarza mi się zaniemowić po obejrzeniu zdjęcia kreacji na czerwonym dywanie, ale to jak cudownie wygląda Cate Blanchett w sukni vintage od Christiana Lacroix nie może być wyrażone słowami. Jeszcze nikt nigdy nie zrobił na mnie takiego wrażenia. Sukienka założona jest tyłem naprzód, burgundowy kolor pięknie prezentuje się na porcelanowej skórze aktorki. Jest to napewno najpiękniejsza kreacja jaką widziałam w ciągu ostatnich miesięcy.

Fotografie Douglasa Friedmana

Odkryłam niedawno zdjęcia amerykańskiego fotografa zajmującego się wnętrzami, portretami i modą. Więcej zdjęć można znaleźć na jego stronie. Mi szczególnie przypadły do gustu fotografie wnętrz w minimalnym stylu, choć można też popodglądać jak mieszkają słynni ludzie.

Sesja dla Harper's Bazaar

Anna Selezneva i Wes Bentley zostali sfotografowani przez Petera Lindbergha w sesji marcowego Harper's Bazaar. Bardzo udana stylizacja na parę Bonny i Clyde.

Kostiumy w filmie: Oszukana

Piękny film Eastwooda o wydarzeniach z końca lat dwudziestych ubiegłego wieku i jeszcze piękniejsza Angelina Jolie w roli matki, której odebrano nadzieję na odzyskanie dziecka. Kostiumy wyrażają to jak w tamtych czasach traktowano samotne kobiety. Bardzo stonowana, bezpieczna i naturalna kolorystyka ubrań głównej bohaterki ma pokazywać uległość i posłuszeństwo wobec aparatu państwa i tworzącym go wtedy w stu procentach mężczyznom.